3 In Memoriam - Pater Julien Petit-Jean
- In Memoriam
- Door AA-Vlaanderen
- 29-01-2025

Godvruchtig overleden in Roeselare op zaterdag 25 januari 2025, hij werd 97 jaar en een groot deel van zijn leven stond hij ten dienste van AA. Op zijn rouwbrief lezen we: Aalmoezenier bij de AA
Dienstbaar in het klooster in Gent.
U wordt vriendelijk uitgenodigd voor de plechtige uitvaart, waarin wij de liturgie vieren van de Verrezen Heer, in de H.HARTKERK, Roeselaarsestraat 55 in IZEGEM op ZATERDAG 1 FEBRUARI 2025 om 11 uur
We ontvingen het bericht van zijn Pater-collega Ives en even later van Frans Laridon van Sobriëtas. Een AA'er die Pater Petit-Jean gekend heeft reageerde op het bericht van Ives:
Goede morgen Ives
Mijn innige deelneming. Ik kan mij geen voorstelling geven wat dit voor jullie gemeenschap betekent. Zoveel jaren samen…
Onlangs is een goede AA-maat overleden, hij was meer dan 40 jaar nuchter en mijn compagnon de route gedurende 28 jaar en dat doet pijn.
Ik heb onze Pater vrij goed gekend, slechts één maal als bezoeker aan zijn groep omdat ik er was met een nieuweling die nog angst had, maar jarenlang tweemaandelijks toen we in het klooster provinciaal samen kwamen.
Ik was er altijd vroeg en hij was druk bezig met de zaal voor ons klaar te zetten. Misschien ken je onze Vijfde Stap? Hij stond altijd klaar voor ieder van ons wanneer we ons hart moesten luchten. De Vijfde Stap is zoals te biechten gaan, iets wat ieder van ons lang vergeten was.
Daarom ook kende hij ons zo goed, onze hopeloze zieltjes.
Toen één van ons met hem lange gesprekken had en er een boekje van maakte was dat een ongeziene gebeurtenis binnen AA.
‘Een buitenstaander’ die binnengedrongen was. AA’ers zijn bange mensen, bang dat hun wereldje gevaar loopt want dan zijn ze hun zekerheid kwijt.
Hij wandelde binnen onze gemeenschap op een risicovol pad en deed dit op een ongelooflijk integere manier.
Het eerste wat we bij AA op ons bord krijgen is dat we nederig moeten worden en het zijn.
Hij was voor mij een groot voorbeeld. Doordat hij zo onzichtbaar kon blijven met zijn aanwezigheid.
Heel veel AA’ers zullen de pater nooit vergeten, zeker door het boekje dat op onze literatuurlijst staat en waarvan er ondertussen een kleine duizend in omloop zijn.
We brachten onlangs ook een boek uit dat gaat over ons 65 jaar bestaan in Vlaanderen en ook daar staan verschillende artikelen waarin hij zijn plaats krijgt.
In elke provincie had AA bij zijn ontstaan een geestelijke die aan de kar trok. Wellicht was er snel een band door het spirituele dat terug te vinden is in ons programma. Er staat geschreven dat we allen op een moment een spiritueel ontwaken meemaken en dat vanaf dan de drang weg is, ik heb het mogen ervaren.
Het vinden en aanvaarden van een Hogere Macht is ons reddingsmiddel.
We hebben een tijdschrift 5 voor 12 waarin we graag een In Memoriam plaatsen, wellicht met reacties in enkele nummers dit jaar.
Onze dankbaarheid is groot, ik sluit af met ons gebedje dat de Pater bij elke gelegenheid samen met ons mee bad:
God, geef mij kalmte om te aanvaarden wat ik niet kan veranderen
Moed om te veranderen wat ik kan veranderen
En wijsheid om tussen deze twee onderscheid te maken.